شیردهی قوی‌ترین پیوند عاطفی بین مادر و فرزند
هنگامی که خداوند با مهربانی خود احساس و عاطفه را تقسیم نمود، یک قسمت از آن را در وجود ما در قرار داد که در واقع با این کار مودت خود را نسبت به بندگانش نشان داد. برای جلوه این مهر باید کسی از جنس عاطفه و محبت را انتخاب می کرد و آن کسی نبود جز مادر. مادری که خداوند قدرت آن را به او داد تا از او انسانی که ۹ ماه مراحل رشد خود را در وجودش می گذراند، خلق شود.
هنگامی که بعد از تکمیل شدن مراحل رشد خود در شکم مادر به دنیا می آید و چشم به این جهان باز می کند، تنها پناهگاه او مادر است، برای جلب توجه مادر به خود با صدای گریه عاطفه و احساس مادرانه را برمی‌انگیزد.
حال مادری که با مشقت و درد شدید جسمش رنجور است، کودک نورس خود را به آغوش می کشد و تمام تلاشش را می کند تا کودکش آرام گیرد و خداوندی که این دو را آفرید، قبل از به دنیا آمدن کودکش روزی آن را به واسطه شیر در پستان های مادر سرازیر می کند و کودک با گرفتن سینه مادر آرامشی آن‌چنان می‌گیرد. آغوش مادر برای او گهواره ای آرام است و حتی با قدرت کمی که دارد نفس مادر و حرارت سینه مادر و صدای تپش قلبش برای او آرام‌بخش‌ترین لحظه ها را رقم می زند.
تغذیه نوزاد با شیر مادر در دو سال اول زندگی، یکی از نعمت‌ها و موهبت‌هایی است که خدای متعال، انسان‌ها را به صورت فیزیولوژیک بهره‌مند ساخته است و با دقت در آیات متعدد قرآن کریم، چگونگی برنامه‌ریزی این مقوله مهم را مورد پردازش قرارداده و به ویژه از مادر می‌خواهد که این نعمت خدادادی را از کودک خود دریغ ننماید؛ زیرا شیر مادر غذای بی‌نظیر و کاملی است که در ارتقای سلامت روحی، رشد جسمی، تکامل مطلوب کودک و افزایش روابط عاطفی در جامعه نقش ارزشمند و بی‌بدیلی دارد.
وقتی مادر، کودکش را برای شیر دادن به سینه می چسباند، این تماس پوستی، یک احساس عاطفی عمیق از طریق لمس کودک بر روی پوست مادر، انرژی مثبت را به کودک منتقل می کند و این تماس‌های مکرر در جریان شیردهی موجب می‌شود، تمام سلول های ژنتیک او از لحاظ عاطفی احساس امنیت کند و این قدرتی است که هنگام شیر دادن خداوند به مادر داده است.
کودکانی که در آغوش مادر شیر می‌خورند، به دلیل ارتباط احساسی و عاطفی در آینده دچار کمبود اعتماد به نفس نمی شوند. زیرا اعتماد به نفس را هنگام شیر خوردن از وجود مادر و آرامش درونی او گرفته‌اند. این کودکان دارای قدرت اعتماد به نفس و شجاعت هستند و رابطه اجتماعی بهتری با محیط اطراف برقرار می کنند.
روانشناسی امروز بیانگر این است که مادر می‌تواند آینده کودک را با آرامش و یا با تنش خود تحت الشعاع قرار دهد. از این جهت می‌بایست هنگام شیر دادن کودک با آرامش خاطر به کودک خود شیر دهد و حتی به چهره او نگاه کند و دست نوازش بر سر و رویش بکشد. در وهله اول این حس دیدنی نیست، اما در بزرگسالی کودک بسیار نمایان خواهد شد.
مادران شیرده نســبت بــه زندگی خانوادگی درک بهتری از کودک خــود دارند و زندگی زناشویی شان با مشکلات کمتری همراه اســت. این مادران نحــوه برخورد و انتظاراتشان از فرزندشان نیز متفاوت است. آرامش آنان بیشتر و تمایل بیشتری به ایجــاد ارتبــاط متقابــل بــا کودک خود و تطابق با وظیفه مادری دارند.
پس مادر با در نظر گرفتن روابط عاطفی از طریق شیردهی و در آغوش گرفتن کودک هنگام شیردهی بهترین روانشناس برای کودک است و او را برای آینده آماده می سازد.
نویسنده: لیلا رضازاده