دلایل مرتبط با سلامت مادر برای سزارین

سزارین زمانی مفید است و ضرورت می‌یابد که مادر نتواند زایمان طبیعی انجام دهد، زیرا ممکن است سلامت مادر و جنین در اثر زایمان طبیعی به خطر بیفتد.

دلایل مرتبط با سلامت جنین برای سزارین

درصورتی‌که ادامۀ بارداری، سلامت جنین را به خطر بیندازد یا زایمان طبیعی باعث مشکلات غیرقابل جبرانی در جنین شود، پزشک سزارین انجام می‌دهد. به همین دلیل، درصورتی‌که هر یک از موارد زیر وجود داشته باشد، پزشک ممکن است سزارین را لازم بداند:

زجر جنینی: پزشک با اندازه‌گیری ضربان قلب جنین، ممکن است تشخیص دهد که جنین به درستی اکسیژن دریافت نمی‌کند و دچار دیسترس یا زجر جنینی شده است. در این صورت اگر انجام روش‌های پزشکی برای ادامۀ تنفس صحیح جنین موفق نباشد، پزشک با سزارین جنین را خارج می‌کند.

پرولاپس بند ناف: پرولاپس بند ناف وضعیتی است که پس از پاره شدن کیسۀ آب، بند ناف زودتر از نوزاد از واژن خارج می‌شود. در این حالت ممکن است هنگام خروج سر جنین، بند ناف بین دیوارۀ لگن و سر جنین فشرده و خون‌رسانی به جنین مختل شود. بنابراین در صورت تشخیص پرولاپس بند ناف، زایمان به روش سزارین انجام می‌شود.

مشکلات قابل درمان جنین: درصورتی‌که جنین دچار عارضه‌ای شده باشد که زایمان طبیعی باعث وخامت آن شود، از روش سزارین برای خارج کردن جنین استفاده می‌شود.

تأخیر رشد داخل رحمی جنین: تأخیر رشد داخل رحمی به معنی طبیعی نبودن روند رشد و تأخیر در رشد جنین است که امکان دارد باعث بروز عوارضی مانند کاهش سطح اکسیژن و قند خون، وزن کم، مقاومت کم نسبت به عفونت و در صورت شدید بودن، حتی مرگ داخل رحمی جنین ‌شود. از آنجا که این نوزادان، تحمل استرس ناشی از زایمان طبیعی را ندارند، تولدشان ترجیحاً به روش سزارین انجام می‌شود.

ابتلای مادر به تبخال تناسلی فعال: زمانی که مادر باردار دچار تبخال تناسلی فعال است، امکان دارد در تماس جنین با واژن، جنین نیز دچار تبخال شود. به همین دلیل، جنین را به وسیلۀ سزارین خارج می‌کنند.

نمایش غیرطبیعی جنین: در حالت طبیعی، جنین باید با سر وارد کانال زایمان شود، اما گاهی وضعیت جنین به این شکل نیست و به آن نمایش غیرطبیعی جنین گفته می‌شود. مثل نمایش صورت که جنین با صورت وارد کانال زایمان می‌شود یا مثل قرارگیری عرضی یا بریچ. در همۀ نمایش‌های غیرطبیعی، سزارین بهترین پیشنهاد برای تولد کودک است.

گاهی نمایش غیرطبیعی جنین تشخیص داده نمی‌شود، اما روند زایمان خیلی طول می‌کشد که در این صورت نیز به دلیل جلوگیری از عوارضی که ممکن است برای مادر و جنین به وجود بیاید، سزارین انجام می‌شود.

دیستوشی: گاهی سر جنین به راحتی از کانال زایمان عبور می‌کند ولی شانه‌ها خارج نمی‌شود؛ این موضوع در جنین‌های بزرگ‌تر از حد معمول اتفاق می‌افتد. اگر جنین بزرگ باشد، برای پیشگیری از دیستوشی شانه، سزارین انجام می‌شود.

متناسب نبودن سر جنین و لگن مادر: به دلیل تنگی لگن مادر یا جنینی که بیش از حد بزرگ است، امکان دارد زایمان طبیعی میسر نباشد. به همین دلیل، زایمان با روش سزارین انجام خواهد شد.

کنده شدن جفت: زمانی که جفت از مخاط داخل رحم یا آندومتر جدا می‌شود، در دو صورت باید زایمان را به روش سزارین انجام داد. این دو مورد به صورت زیر است:

جنین زنده و بالغ باشد و علائم مادر نشان‌دهندۀ این نباشد که زمان زایمان نزدیک است.
درصورتی‌که جنین دچار زجر جنینی شود.