برچسب: جعفر بخشی بی نیاز

🌐 آدم‌ها زیاد که صبوری کردند و بسیار که شکیبایی نمودند ؛ و آن گاه که در حل اوضاع جهان عاجز شدند ؛ بی‌ طاقت و کم‌ تحمل می‌شوند و با هر محرک کوچکی به هم می‌ریزند. به قطره‌‌ ای کوچک یا سرفه ای معمولی یا حتی حرفی ساده سرریز می‌شوند و به تکانی، ترک بر می‌دارند و به ناگاه […]

*جعفر بخشی بی نیاز 🌐 من دوست دارم تمام واژه ها و کلماتم رنگ و بوی امید داشته باشد. حال خوب نشان دهد‌. از روشنی و نور بگوید و دست آخر به مخاطب من بفهماند که همه چیز عالی و رو به راه است‌. 🌐 من دوست دارم بگویم آسوده بخوابید شهر در امن و امان است. اما وقتی در […]

خط و خطوطی که بر صورتمان نشسته پر از رمز و رازهایی است که انگار هر کدام از این خطها داستانی مستقل است و روایتگر قصه ها و غصه هایی ست که تجربه کرده ایم. رنج هایی که از دست این روزگار لاکردار کشیده ایم و گنج هایی که بدست نیاورده ایم. حرف هایی که نزده ایم و دردهای بی […]

هر روز ساعت نمی دانم چند به خودم می گویم یعنی درست می‌ شود؟ صبح می‌ شود و سپیده می‌ زند و آفتاب می‌ تابد به این تاریکیِ زمختی که در آن گیر کرده‌ ایم اما خبر از درستی نیست. به خودم می گویم صبر کن و تحمل کن و امیدوار باش به وقوع یک معجزه.به خودم می گویم روز […]

آدم باید یک دختر داشته‌ باشد تا به هوای لبخند های نازنینش ؛ دنیا را به هم بریزد و به هوای آرامش لطیفش ؛ جهان را خواب کند.آدم باید یک دختر داشته‌ باشد تا پا به پای او تمام خیابان‌ های شهر را قدم بزند، که دستش را بگیرد و تمام دلخوشی‌ ها را با او زیر و رو کند. […]

ثروتمند بود و قدرتمند. و هم زیبا. معروف بود و مشهور. زنی که قسم خورده بود تسلیم نشود. زنی که با تمام ظرافت های زنانه اش در آن روزهای تیره ی عربستان ؛ جسورانه ایستاد و برای آرزوهایش جنگید. زن قدرتمندی که از کسی کمک نگرفت و از نام و اعتبار کسی به شهرت نرسید. ماهرانه مراقب بود تا در […]

? ما تا یادمان بوده هر کجا که به مهربانی و عشق و دوست داشتن کسی را صدا میزدند و او را هم ردیف خدا برای پرستش روی دست می گرفتند ؛ تو بودی مادر. هر جایی که سفره ای پهن می شده و نانی تازه به گرسنگان جانی دوباره می بخشیده و حیات آدمیان را به نور و آفتاب […]