آفت دهان یا زخم شانکر چیست؟
آفت دهان، زخم‌های کوچک و کم عمقی است که روی بافت‌های نرم دهان یا در پایه لثه ایجاد می‌شود. اصطلاح پزشکی برای آفت‌ها “زخم آفتی” است. زخم‌های دهانی به صورت زخم‌های سفید تا زردی که با قرمزی احاطه شده‌اند، شروع می‌شوند. این زخم‌ها معمولا بسیار کوچکند اما می‌توانند تا قطر دو سانتیمتر بزرگ شوند.
بر خلاف تبخال، آفت روی سطح لب ایجاد نمی‌شود و مسری نیست. اما گاهی دردناکبوده و خوردن و صحبت کردن را دشوار می‌کند. اینجاست که درمان آفت دهان به عنوان یک دغدغه تعریف می‌شود. انواع مختلفی از آفت وجود دارد، از جمله زخم‌های جزئی، بزرگ و هرپتی‌فرم.
علائم آفت دهان بیشتر آفت‌ها گرد یا بیضی شکل با مرکز سفید یا زرد و حاشیه قرمز هستند. آن‌ها در داخل دهان، رو یا زیر زبان، داخل گونه‌ها یا لب‌ها، در پایه لثه‌ها یا روی کام نرم تشکیل می‌شوند. امکان دارد یک یا دو روز قبل از ظاهر شدن واقعی زخم‌ها متوجه احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش شوید.
علل ایجاد آفت دهان
علت دقیق آفت دهان ناشناخته باقی مانده است، اگرچه محققان بر این باورند که ترکیبی از عوامل در شیوع بیماری، حتی در یک فرد، نقش دارند. گاهی برای درمان آفت دهان باید عارضه‌های دیگری را کنترل کرد که علت به وجود آمدن آن هستند.
محرک‌های احتمالی برای آفت‌ها عبارتند از:
آسیب جزئی به دهان در اثر کار دندانپزشکی، مسواک زدن بیش از حد، حوادث ورزشی یا گاز گرفتن تصادفی گونه
خمیر دندان‌ها و دهان شویه‌های حاوی سدیم لوریل سولفات
حساسیت‌های غذایی، به ویژه به شکلات، قهوه، انگور، خربزه، آجیل، پنیر و غذاهای تند یا
رژیم غذایی فاقد ویتامین B-12، روی، فولات (اسید فولیک) یا آهن
پاسخ آلرژیک به باکتری‌های خاص در دهان
هلیکوباکتر پیلوری (باکتری که باعث زخم معده می‌شود)
تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی و استرس عاطفی
