«هر گز نمیرد آنکه دلش» جلد مشهد است
باید غبار صحن تو را توتیا کنند/ «آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند»
هو هوی باد نیست که پیچیده در رواق /خیل ملائکند رضا یا رضا کنند
«هر گز نمیرد آنکه دلش» جلد مشهد است /حتی اگر که بال و پرش را جدا کنند
هر کس به مشهد آمد و حاجت گرفت و رفت/او را به درد کرببلا مبتلا کنند
